• g e ç m i ş . . . (ama geçip gidememiş)

misafir gelen, şaka yollu söylediğiniz bir lafa takılmıştır.
işi gücü laf taşımak olan, bu gıygıycı insanlar...
ne anlatsanız boştur.
dünyanın kendi çevrelerinde döndüğünü ve her haksızlığa karşı durduklarını sanırlar.
kendi onurlarını koruduklarını düşünürek başkalarına hakaret ettiklerini hiç umursamazlar.
başkalarını hiçleştirerek bir şey olurlar.
o şöyle demiş ama... şöyle... şöyle...
ne diyebiliriz?

bir yerde bir anda.
-...
- bu niye böyle geçti?
-...
- bir selam bile vermedi?
-...
-ay bizi insan yerine koymuyor.
-...
-bak! bak! ben bunun sefillik içinde ağzı açlıktan kokarken ki halini bilirim.
-...

Bir çok derdiniz vardır. Bir çok sıkıntınız. Ama işi gücü olmayan aptal kendini o kadar önemli sanır ki, her lafı abartır bir bok yapar. Çünkü işi gücü olmayan insan kadar salak birini bu dünyada göremezsiniz. İnsanların bir ton derdi varken ev dışına çıkmayan bu mahlukat türü kendisi bir şey sanır. Herkes onu düşünmekte ona karşı hile ve düzen kurmaktadır. O ne kadar iyidir aslında. Şu kişi, bu aile, o olay hakkında aslında çok iyilik düşünmektedir. kötü insanlar (bu çevresindeki herkes demektir) ona karşıdır.

bırakalım şimdi bu zerzavatı. işimize bakalım. ama ininden çıkmayan bu tür her başarısızlığımıza delicesine mutlu olur. aptal gıygıycılar ile medyacılar arasında teşhirciliğe müptela bir ilişki var. İnsanlar öldüğünde haber çıktı diye sevinen, kötü bir şey oldu mu içi ferahlayan insan türüdür bu.

g e ç m i ş . . . ama demek ki geçip gitmemiş. sizi aşağılamak için yüzünüze vurulan bir şeye dönmüş. onurunuzu korumaya çalıştığınızda kendisinin üstündekilere böcek oluşuna bakıp sizin böcek olmayışınıza şaşarlar. her şeyi bildiğini, her acıyı tattığını, iyi kötü çok şey yaşadığını düşünen asalaklar. kendi kıymetsizliğinizde bir kıymetliymiş gibi satın kendinizi. aptallığınızı, köpekliğinizi gösterin, size mahkumuz sanki, bir daha evime alır mıyım sizi? bir daha kapıma sokar mıyım? üç kuruşluk onurum için yaşarım. ne yapsanız affetmem... ne yapsanız...