Sayfalar

31 Aralık 2008 Çarşamba

• Yıl Bitimine

rakıya ve muhabbete
dostlukla
;-)
olmamış değildir. geçen yıllar sevdiğim bir dizedir. (Ey artık ölmüş olan at! —dediler—) ve kestiler. bekleyenler vardı neyi beklediklerinden habersiz. Kar yağıyordu. Ağzından akan salyaları donmuş uzun uzun yatan bir atın yanında. Gözleri donmuş. Kirpikleri buz kesmiş. Sis ve kar içinde yeni yıl gelecekmiş. olmamış değildir (sadece ölmüştür).
şimdi bir yılı kapatmanın vaktidir.
yenisi için her şey vardır ceplerimizde. artık bilirsiniz hiç bir imgeniz dışarıda bir kişi ya da şeyde değildir. Her imge ürediği yerde yaşar. Aranan 'o'dur. Uzun uzun yatan bir imge ancak donmuş salyası ile görünür bize. Yine de güzeldir. Bir şeylere sahip olacak, onları satın alabilecek, ikna edecek, çekici olacak özelbirşey değildirler, sadece esas olandır yani içindeki HİÇtir. kabulümüzdür.
havalar soğur kar ve boran gelir. insanlar konuşur bir yıl biter ve yenisi başlar.
ve devam eder....
"Ey artık ölmüş olan at! —dediler—
En güzeli oydu işte, yüzünün
savaşla ilişkisi
Boydanboya bir karşıkoyma, denge
ve istekli bir azalma. Onu bilirdik..
O ağaç senin kanınla beslenirdi,
hepimizi besleyen..
Bir ülkeyi yeniden yaratırdı şaşkınlığımız
senin karşında,
alışverişin, alfabenin, iplik döküntülerinin ve
her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği..." (Turgut Uyar • Tütünler Islak, bütün mümkünlerin kıyısında…)
yok ettiği, yok ederken anımsattığı
(Ey artık ölmüş olan at! —dediler—)
inanmadı kimse içtenliğine
sen yokolana dek

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder