Marc Chagall 1887 – 1985

Bu resimlerden "gezinti"yi Marquez'in "Yaprak Fırtınası" kitabının kapağından anımsıyorum. Yankı yayınlarından 70'li yıllarda basılmıştı. Sonradan bu resime takıldım. Aslında başka yapıtları da var üzerine konuşulacak. Ama öyle kübik kübik evler ve kıyı renkler. Özellikle yeşilin tonları. Adamın yanından görünen küçük evler gibi. Evet, ayrı bir şey kadının elbisesi. Öyle elbise olmaz gibi geliyor. Efenim mahalle ne kadar hoş saydam ve yeşilden bunlar.

Bir yanı ile olmayacak bir duyguyu anımsattıkları için çok zor geliyorlar. Resimde mesela kadın adamı tutup savurmuyor. Elini diğerinin elinin üzerine koyuyor. Kimsenin anlamayacağı bir şeyden bahsediyor ressam. Sanırım bunun nasıl anlaşıldığı önemli. Sizi üzülmeye çağırmıyor. Ağlayın, sızlayın  demiyor. Sadece biz sizin zamanınızdan değiliz diyor. Biz devrim gördük, savaşlar gördük diyor. Ama mahallenin üzerinden en güzel elbiseleri ile uçarak geçen de bizlerdik diyorlar.

Açıkçası o resme baktığımda, karışık dilli bir şiiri / kitabı okuduğumda, öyle anlamsız bir filmi izlediğimde sevdiğim de niye öyle yaptı demiyorum. Herkesin ortasına göndereceğim bunu diyor adam / kadın ama bazılarından korumam lazım. Ben de "hay hay" diyorum. Belki o benimdir. Belki başkası. Ama uçması bir mahallenin üzerinde gerçekten güzel ol.......

* Son iki resme dair açıklayıcı doyurucu bir bilgiye ulaşamadım. ben bir kitapçıya bakarım bunlar için. Yine de paylaşmak istedim.