Sayfalar

26 Ekim 2011 Çarşamba

İyi Geceler Türkiye


Ölüme, ölümlere seviniriz; cinayetlere seviniriz; bize dokunmayan (belki çıkar sağladığımız) haksızlıklara, hukuksuzluklara seviniriz; kendi tekerimiz döndükçe zulümlere, acılara seviniriz. Sonra da anlaşılmamaktan, ahlakın bozulmasından ve insanların birbirine saygılarını yitirmesinden şikayet ederiz. Daha kötüsü de, daha da böyle devam edeceğizdir...

****
2000 yazında William Saroyan'ın "Dünyanın Bir Öğle Sonrasında" adlı kitabını okuyordum. Kitaptaki erkek çocuğun adı "Van"dı. O zamanlar konulara çok hakim olmadığım için bilmiyordum. Kitabı okumaya devam ettikçe, aklıma iki de bir Van şehri geliyordu. Kitabın ilerleyen sayfalarında Saroyan oğluna isminin nereden geldiğini açıklıyordu:
“Van diye bir şehir vardır, Türkiye’de; orada olurduk. Zaten senin adın da o şehirden, Van’dan geliyor.”(*)
Sonrasından sahaflardaki dergilerden, kitaplardan Sorayan'ın Türkiye ziyaretini, kitaplarını, oyunlarını öğrendim. Bugün kitaplarını Aras yayınları basıyor.

Geçtiğimiz bahar, kardeşim Van hakkındaki -muhtemelen bir doktora tezinden düzenleme- kitabı okurken bir çok ilginç ayrıntıyı anlatmıştı. Örneğin Fatih'in bayağı sayıda Ermeniyi İstanbul'a getirttiği ve bir kısmının da eski zamanlarda Sivas'a göçtüğü gibi ayrıntılar. Eski zamanlarda Van'daki zanaatlar, ticaret hayatı ve topluluklar hakkında irili ufaklı bilgilerde vardı içlerinde... Bir de yazarın sağcı-muhafazakar bakışının parıl parıl parladığı paragrafları okudu kardeşim: Konuştuk, gülüştük. Ama Van'a ilgimiz, saygımız arttı.

Van şimdi yıkıldı. Nedeni binalardaki dayanıksız sistemler değil, zamanında o sistemlere de izin veren her şeyi çalınmış, tecavüze uğramış ama bunun farkında olmamışlarımız tarafından yıkıldı. Onlar yarın Türkiye'nin her bir yerini yıkacaklar ve yine aynı lakırdıya devam edecekler. Ne zaman ki kendileri de bu acılardan paylarını alır, bi' ihtimal bir şeyler öğrenebilirler.

Bir Sabah Libya'da Demokrasi Güneşi Doğar

Kaddafi öldürüldü. Kaddafi'nin öldürülüşünü izlemedim. Fotoğraflar yeterince açıklayıcıydı. Aklıma yıllar önce öldürülen Çavuşevsku geldi. Halkların beslenememiş ama oluşmuş beklentileri çoğu zaman emperyalistler tarafından iyi kullanılıyor. Bazılarına bir gün demokrasi çıkageliyor.

Philippe Desmazes / AFP / Getty Images
Libyan National Transitional Council (NTC) fighters escort a pro-Muammar Qaddafi fighter (center) after he was captured during a street battle in Sirte on October 18, 2011.

Muammer Kaddafi taraftarı bir savaşçı (ortada) sokak çatışmaları sırasında yakalandıktan sonra Libya Ulusal Geçiş Konseyi savaşçılarıyla. Sirte / Libya, 18 Ekim 2011. 
Yukarıdaki fotoğrafta yakalanmış -muhtemelen- Libyalı yaşlı bir adam ile onu tutan ve yine -muhtemelen- Libyalı olan iki genç görünüyor. Onlar Libya'nın geleceği... Kadraja sığanlar çok mu bilindik? Giyimlerinden, kilolarından iki farklı zihniyeti görüyoruz. Adam yaralı, zayıf... Diğerleri bayağı iyi durumda görünüyorlar. Bana çok şey anlatıyor bu fotoğraf. Ama kim iktidar kim muhalif belli değil.

Kaddafi ekonomik olarak dünyanın en imkanlı ülkelerinden birisini kurdu ama ideolojik olarak yenildi. Çünkü kapitalistlerin öyle yada böyle insanları inandırdıkları 'düşünce özgürlüğü', kendini ifade etme hakkı nihayetiyle kendi kendini yönetme aptallığına halkını inandırmadı. O, dolambaçlı yolları kullanmadan iktidarda olmanın bütün nimetlerinden yararlandı, devran dönene kadar... Libyalılar şimdi kendi kendilerini yönetecekler ve özgürce düşüncelerini ifade edecekler: Aynı Batılılar yada bizim insanlarımız gibi...

Alacağı, düşüneceği, yapacağı hatta yatak odasında neler olacağı önceden belirlenmiş, söylenmiş. Skalası "normal"den "anormale" kadar genişleyebilecek bir toplam 'özgürce' ülkesini yönetecek. Hukuk, güvenlik, maliye, eğitim, sağlık ve bütün sistemleri "zengin"ler, "uzman"lar, "bürokrat"lar, "din adamları" tarafından yönetilirken: Ne yapacağı / eyleyeceği / düşüneceği / söyleyeceği sınırlanmış yaşamlar birlikteliği ne kadar seçebilir ise o kadar seçebilecekler o kadar kendilerini yönetecekler, o kadar özgür olacaklar.

Ve buna demokrasi diyecekler.

İyi geceler Türkiye
25 Ekim 2011
---
(*) Alıntı kaynağı: http://mesrutacikmazi.blogspot.com/2011/01/dunyann-bir-ogle-sonrasnda-william.html

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder