Hayvan yemiyor! Attıkça birikti, çürüdü; koktu önündeki.
Yalama oldu dişliler; makinenin eski verimi uzak; tak tuk sesler çıkarır durur.
İnsanın kafası gürültülü, dili yok, üreyen kökü boğazda oynar.
İster öyle ister böyle yolun sonu, yolcuların takati, makinenin gücü, eski günlerin şatafatı yok.
Sezinliyoruz, bekliyoruz; hava serin, titriyoruz; soruyoruz ona-buna: Bu kuyudan ne çıkar? Tahtamızda ne yazar?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder